Vorig jaar vierde het museum 'Mout- en Brouwhuis De Snoek' in Alveringem zijn 20-jarig bestaan.
Het is een uniek project, de enige brouwerij in Vlaanderen die nog haar 19de eeuwse installatie bezit en die door een vrijwilligersvereniging in erfpacht genomen en gerestaureerd werd en nu voor het publiek opengesteld is. Je moet het maar doen, zo bijna één generatie het hoofd boven water houden zonder werkingssubsidie als museum - want men werkt er enkel met vrijwilligers en om erkend te worden moet men minstens één betaald 'deskundig' personeelslid in dienst hebben...

Vandaag was het er weer feest.
Want de twintigste monografie van de reeks Het Vlaams brouwbedrijf in historisch perspectief kwam van de pers en werd tijdens het jaarlijkse 'Feest van Sint Arnold' (patroonheilige van de brouwers) aan een ruim publiek voorgesteld. Brouwers, ex-brouwers, bierliefhebbers en geïnteresseerden in industrieel en technisch erfgoed kwamen daarvoor naar de het verste verre West-Vlaanderen.

DE DRIJVENDE KRACHT VAN DE BIERBROUWER. Natuurlijke en mechanische krachtbronnen en hun producenten in Vlaanderen, Brussel en Wallonië

Verenigingen als de vzw Westhoek Monumenten hebben drijvende kracht(en) nodig: een actief bestuur, actieve en geëngageerde medewerkers.
Zo hebben ook brouwerijen aandrijving, drijfkracht nodig: mensenkracht om een waterpomp te doen bewegen en de roerspanen in de roerkuip, later ros- of andere molens, dan kwamen stoommachines, gas- en dieselmotoren en elektriciteit. In 'De Snoek' kun je nog de plek herkennen waar ooit de stoommachine staat - maar die werd later vervangen door een gasmotor die we er nog kunnen bewonderen.
Het is dan ook bijna symbolisch dat de voorliggende monografie van voorzitter Frank Becuwe handelt over de drijvende kracht achter de bierbrouwer. Zoals het voortbestaan van het Mout- & Brouwhuis de Snoek afhangt van de mate waarin zijn menselijke drijfkracht tijdig weet te verjongen, zo lag de toekomst van de bierbrouwerij in de overschakeling van natuurlijke op mechanische kracht. Zonder deze wissel bleef de mechanisatie van het brouwbedrijf, waarover de in 2011 verschenen monografie ‘Het gerief van de bierbrouwer’ handelde, dode letter. Nochtans was deze vanaf de late 19de eeuw een bittere noodzaak om aan de trend van schaalvergroting en concentratie het hoofd te kunnen bieden en niet verzwolgen te worden in de draaikolk van de industriële brouwerijen. Deze energetische (r)evolutie vormt dan ook een verhaal op zich, waarin een prominente rol is weggelegd voor de constructieateliers die de bierbrouwerijen van stoommachines of gas-, diesel-, benzine- en elektromotoren voorzagen. Exhaustief is hun oplijsting niet, maar ze geeft wel eens te meer aan hoe uitermate belangrijk het historisch brouwbedrijf voor de economie in Vlaanderen is geweest.

Op de voorstelling was de aandrijving vertegenwoordigd door een paar prachtige stukken uit de collectie van Frank Leuridan - een Franse lokomobiel en een Waalse en een Tsjechische dieselmotor, weer eens een bewijs van het internationale van het industrieel erfgoed). Ze puften en tuften, trokken de belangstelling van de aanwezigen maar ook van de vele wielertoeristen die op deze zonnige dag in Fortem langs het kanaal passeerden. Er werd gefilmd en gefotografeerd dat het een lieve lust was.
Er was ook een academisch tintje: een paneelgesprek met Frank Becuwe (Westhoek Monumenten), Adriaan Linters (VVIA) en Frank Leuridan (collectie Leuridan).
Tot slot werd Willy Figoureux in de bloemetjes (eigenlijk een bierkorf) gezet omwille van de wijze waarop hij nu al een kwarteeuw als penningmeester de financiën van de vzw in goede banen leidt.
En dan volgde een barbecue, en ... menige pintjes Snoek-bier

Deze twintigste monografie kan besteld worden via de website van de vzw Westhoek Monumenten. Men vindt daar ook een lijstje van de negentien andere publicaties, waarvan er verschillende nog beschikbaar zijn.
De kostprijs bedraagt 10 euro