In memoriam: Adriaan Linters (1951-2025)

Medeoprichter, erevoorzitter en onverzettelijk pionier van de industriële archeologie in Vlaanderen

Met diepe verslagenheid en grote droefheid melden wij u het overlijden van Adriaan Linters, onze medeoprichter, erevoorzitter en meer dan 47 jaar de drijvende kracht achter de Vlaamse Vereniging voor Industriële Archeologie (VVIA). Op zaterdag 31 mei is hij van ons heengegaan – moedig, vastberaden, en tot het allerlaatste moment trouw aan wie hij was.

Adriaan voerde zijn laatste strijd met dezelfde overtuiging waarmee hij een leven lang streed voor erfgoed. Hij wist dat zijn tijd kwam, maar wilde koste wat het kost nog één moment meemaken: het huwelijk van zijn jongste zoon. Dat werd hem gegund. Dat het zo snel zou gaan, had niemand van ons verwacht. Terwijl wij op datzelfde moment, met de VVIA in Vlissingen, het watererfgoed verkenden dat hem zo na aan het hart lag, bereikte ons het bericht van zijn zoon:

Adriaan Linters
(24 april 1951 - 31 mei 2025)
Met pijn in het hart neem ik afscheid van mijn vader,
een man die niet alleen voor mij, maar ook voor zovelen
een bron van kennis, toewijding en inspiratie was.
Adriaan was meer dan een vader.
Hij was historicus, pleitbezorger voor industrieel erfgoed, en een echte pionier.
Zijn inzet voor het behoud van het industrieel verleden was grenzeloos, net als zijn liefde voor verhalen, voor sporen uit het verleden, en voor mensen met een passie.
Wat mij echter het meest bijblijft, is niet zijn indrukwekkende werk, maar de mens achter de naam. Zijn warmte, zijn koppigheid, zijn scherpe geest, zijn zachtheid als niemand keek.
Hij heeft mij geleerd om te kijken
— echt te kijken —
naar wat anderen niet meer zagen. Oude muren, machines, vergeten details, maar ook mensen.
De wereld verliest een erfgoedbeschermer.
Ik verlies mijn vader.
Bedankt voor alles, papa.
Je blijft bij mij, in alles wat ik doe.
—
Willem Linters

Symbolischer kon niet.  

Adriaan Linters was een man van visie, van principes en van actie. Hij was de stem die industriële archeologie in Vlaanderen en in Europa op de kaart zette, lang voordat het thema enige maatschappelijke erkenning kende en hij was een vurig pleitbezorger van industrieel toerisme. Hij was geen man van compromissen als het om erfgoed ging. Hij redde menig industriële gebouwen van sloop, verzamelde vergeten kennis over arbeid, en bracht generaties in contact met ons verleden dat niet mocht verdwijnen.

Zijn nalatenschap is monumentaal. Maar wat we vooral zullen missen, is zijn aanwezigheid, zijn scherpte, zijn gedrevenheid – en zijn koppige geloof dat geschiedenis er toe doet.

Wij zijn Adriaan oneindig dankbaar voor alles wat hij betekend heeft. 

Onze gedachten gaan nu uit naar zijn zijn zonen en hun familie en iedereen die hem liefhad. 

Rust zacht, Adriaan.
Je geliefde VVIA blijft in goede handen.
We dragen jouw levenswerk verder – op ons kun je blijven rekenen.

Namens het bestuur, de familie en de leden van de VVIA

---

Dit bericht geldt als kennisgeving. Adriaan schonk zijn lichaam aan de wetenschap – “Dan kún je geen uitvaart regelen,” zei hij dan al lachend. Vrij en ongebonden. Helemaal in lijn met wie hij was.

Voor een laatste groet aan de urne van Adriaan ben je welkom op donderdag 5 juni tussen 15 en 18u in het Funerarium Bloyart - Roterijstraat 76 te Kortrijk.  Wie dat wil, kan een bericht van medeleven schrijven op https://condoleances.be/adriaanlinters