pagina in aanmaak

Industrieel toerisme en industrieel erfgoedtoerisme ?

Industrieel en technisch erfgoed zijn bij ons nog een opkomende toeristische markt, maar het industrieel toerisme heeft een langere traditie dan we denken.
Publicaties over het thema verschenen reeds in het begin van de jaren 1970, en in verschillende landen bestaan vandaag organisaties die ofwel gespecialiseerde toeristische pakketten uitwerken en op de markt aanbieden, ofwel opgericht zijn om dit soort toerisme te ontwikkelen en te bevorderen.
In Vlaanderen lopen we op dat vlak sterk achter.
Hoe kunnen we die achterstand inhalen ?
 

Na het ontstaan van de ‘industriële archeologie’ in Groot-Brittannië en de inspanningen van vrijwilligers en organisaties om oude industriële sites te bewaren en open te stellen, kregen in dat land snel lokale vvv’s en ook de British Tourist Authority belangstelling voor de uitbouw van industrieel toerisme. De eerste toeristische gidsen verschenen er in het begin van de jaren 1970. Na enige tijd breidde de beweging zich uit naar de Verenigde Staten, en vervolgens ook naar andere landen in Europa en op andere continenten.
    
Vanaf 1976 publiceerde de Duitse automobielvereniging ADAC een reeks gidsen "Technische Sehenswürdigkeiten in Deutschland".
In 1979 verscheen er reeds een gids voor het industrieel  erfgoed van Venetië, en twee jaar later publiceerde de Touring Club Italiano de gids "Campagna e Industria. I Segni del Lavoro', die nadien herhaaldelijk moest herdrukt worden.
In Frankrijk werden vanaf het einde van de jaren 1980 de eerste regionale gidsen gepubliceerd. Een grote reeks die het hele grondgebied bestreek, werd tussen 1991 en 2000 gesponsord door de EDF-elektriciteitsmaatschappij. Deze zijn herhaaldelijk bijgewerkt en opnieuw uitgegeven. Een doorbraak kwam er in 2011 toen de bekende Guide Michelin zijn "Les plus beaux lieux du Patrimoine industriel" publiceerde - gevolgd door nieuwe edities in 2015 en 2018

In Vlaanderen bleef het stil, ondanks verschillende inspanningen van VVIA